Z kart historii

Jak podaje "Kronika szkoły", założenie ZSME wiąże się ściśle z Fabryką Śrub w Żywcu-Sporyszu. Narada, jaka odbyła się u ówczesnego dyrektora tej fabryki Jerzego Biernackiego, zaowocowała zorganizowaniem początkowo miesięcznych kursów.
Wykładowcami byli pracownicy zakładu: A. Prasiuka, J. Matusik oraz instruktor warsztatowy Tadeusz Zontek. Pierwsi kursanci podjęli naukę na początku 1949. Program kursów rozrastał się i dlatego trudno było realizować go w cyklu miesięcznego kształcenia.
Zrodziła się więc myśl utworzenia Szkoły Przyzakładowej. Zabiegał o to w zjednoczeniu kierownik szkolenia zawodowego Jan Cieślar. Dokument podpisany przez inż. Sawicza stwierdzał, że z dniem 1.09.1947r. powołana została do życia Szkoła Przyzakładowa Przysposobienia Przemysłowego z 3-letnim programem nauczania.
Dyrektorem został Jan Cieślar, a zajęcia rozpoczęło 60 uczniów.

Wspólną troską Dyrekcji Szkoły oraz powołanej 7.03.1948r. Rady Rodzicielskiej były starania o wybudowanie internatu, utworzenie gimnazjum i liceum przemysłowego. Poparła je Fabryka Śrub z ówczesnym dyrektorem Janem Lipusem.
Z początkiem roku 1949 rozpoczęto w ramach inwestycji Fabryki Śrub budowę internatu, który oddano do użytku szkoły 13.12.1949r.
 
W roku szkolnym 1949 / 50 w trzech różnych budynkach uczyła się młodzież 6 klas. W roku tym Szkołę opuścili pierwsi absolwenci. W następnym roku decyzją Centralnego Zarządu Przemysłu Metalowego Szkoła otrzymała nową nazwę: Państwowa Szkoła Przemysłowa. Od tej pory Fabryka Śrub ponosząca dotąd koszty utrzymania Szkoły stała się jej społecznym opiekunem.
Jednocześnie trwała budowa nowego budynku szkolnego, który uroczyście przekazano szkole 3.06.1951r. Znajdowało się w nim 6 sal wykładowych, warsztat szkolny i szatnie. Dyrekcja Szkoły i Komitet Rodzicielski zabiegały o utworzenie Technikum Mechanicznego, na co uzyskano zgodę z dniem 15.09.1951r. Nowy rok szkolny inaugurowano w nowym budynku. Równocześnie z zajęciami dydaktycznymi prowadzono w Szkole koła przedmiotowe: matematyczno-fizyczne, mechaników, działały organizacje młodzieżowe. 1 września 1952r. przyniósł kolejną zmianę - Szkoła przeszła pod zarząd Ministerstwa Hutnictwa i odtąd nosiła nazwę Technikum Mechaniczne i Zasadnicza Szkoła Metalowa Ministerstwa hutnictwa. W roku szkolnym 1954 / 55 Szkołę opuścili pierwsi absolwenci technikum, których najlepsze prace końcowe pokazano na specjalnej wystawie. W roku 1957/58 otwarto Technikum dla Pracujących, skupiające zarówno uczniów Technikum, którzy z różnych przyczyn przerwali naukę jak i absolwentów Szkoły Zawodowej z odpowiednim stażem pracy. Na przełomie 1971 i 72 roku uzyskała medal za zasługi dla miasta Żywca. W roku szkolnym 1972 / 73 otwarto Liceum Zawodowe i Zasadniczą Szkołę Zawodową Dokształcającą, a w następnym 1973/74 rozpoczęła naukę młodzież po ukończonej Szkole Podstawowej Specjalnej o dwuletnim cyklu kształcenia zawodowego. Tak liczne klasy z trudem mieściły się przy ulicy Grunwaldzkiej, a budowa nowego budynku przedłużała się. I oto przed feriami zimowymi w 1975 roku przenieśliśmy się do nowego, upragnionego kompleksu budynków: szkoły, internatu i warsztatów. Kolejnym bardzo ważnym wydarzeniem było zakończenie trwającej przez rok szkolny akcji sztandarowej - 8 maja 1975r. szczep harcerski działający od 1971r. otrzymał ufundowany przez Fabrykę Śrub sztandar. Po wakacjach dyrektor mgr Stefan Zyzański przeszedł na emeryturę, a nowym dyrektorem został dotychczasowy zastępca dyrektora - mgr Bogusław Janik, który pełnił tę funkcję do 1.03.1976r. Po jego rezygnacji nowy dyrektor - mgr Stanisław Habczyk kierował pracą Szkoły w nowym, tak bardzo przestronnym, jak nam się wtedy wydawało, budynku. Szkoła rozrastała się: w roku szkolnym 1977/78 włączono do ZSME Zasadniczą Szkołę Zawodową Sprzętu Szpitalnego. 17.10.1979r. otwarto Zasadniczą Szkołę Górniczą. 1.09.1982r. decyzją Kuratorium Oświaty i Wychowania w Bielsku powołano Filię Wojewódzkiego Ośrodka Doskonalenia Zawodowego, której kierownikiem został mgr inż. Eugeniusz Wrzeszcz. W latach 1976-1982 w budynku naszej Szkoły mieściła się Filia Politechniki Krakowskiej. W latach 1983-1992 budynek naszej Szkoły służył jako miejsce nauki dla Zespołu Szkół Budowlano-Drzewnych w czasie przedłużającej się przebudowy ich szkoły. Od przeprowadzki ZSB-D w budynku naszego zespołu już na trwałe nauka odbywa się na dwie zmiany.
Głównym celem jest kształcenie młodzieży na tak wysokim poziomie, aby absolwenci ZSME mogli z powodzeniem kontynuować naukę w szkołach wyższych lub podjąć pracę zawodową. Uczniowie pochwalić się mogą niezliczoną ilością nagród i wyróżnień w wielu dziedzinach. Naszą domeną są: matematyka, fizyka , informatyka i przedmioty zawodowe.

Obecnie Zespół Szkół Mechaniczno-Elektrycznych w Żywcu kształci uczniów:
- w czteroletnim technikum w 7 specjalnościach
- w trzyletnim liceum ogólnokształcącym z dwoma rozszerzeniami,
- w trzyletniej zasadniczej szkole zawodowej w dwóch zawodach

Od roku 2000 dyrektorem ZSME , Internatu, Szkolnego Schroniska Młodzieżowego i Powiatowego Centrum Kształcenia Praktycznego i Ustawicznego jest dr Bogusław Wyleciał .


    Projekt i wykonanie : MyWebFactory